«Πήραν το μονοπάτι και ξαφνικά βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα μικρό σπιτάκι που ήταν ολόκληρο φτιαγμένο από λιχουδιές.
-Κοίτα! Φώναξε ο Χάνσελ. Οι τοίχοι του είναι φτιαγμένοι από ζαχαρωτά!
-Κι η στέγη του από σοκολάτα! πρόσθεσε η Γκρέτελ και της έτρεχαν τα σάλια.
Και να ’ταν μόνο αυτό! Τα κουφώματα ήταν από παντεσπάνι, τα παράθυρα ήταν φτιαγμένο με φέτες από κέικ και η πόρτα του ήταν ένα μεγάλο μαντολάτο, πασπαλισμένο με μπόλικα αμύγδαλα.
Όπως καταλαβαίνετε βέβαια, τα παιδάκια έπεσαν με τα μούτρα πάνω στο γλυκό αυτό σπιτάκι.
Ο Χάνσελ, δοκίμασε ένα κομμάτι από τον τοίχο και η Γκρέτελ, άρχισε να ροκανίζει ένα παράθυρο.
Κι εκεί που έτρωγαν, μια φωνή ακούστηκε μέσα από το σπίτι:
-Ποιος τραγανίζει το καημένο το σπιτάκι μου εκεί έξω;»